Zalew Zemborzycki Lublin
Najwcześniejsze ślady osadnictwa na terenie dzisiejszego Lublina to tereny u zbiegu dwóch rzek, Czechówki oraz Bystrzycy. W pierwszych wiekach istnienia, budynki wznoszone były na terenach położonych wysoko, a przez to były zupełnie niewrażliwe na wylewy rzek, które zdarzały się okresowo. Później jednak, kiedy miasto rozrastało się, budynki stawiane były także na terenach niższych, zalewowych.
Chcąc temu zaradzić, jak również chcąc stworzyć akwen wodny, który będzie mógł stać się dla mieszkańców Lublina terenem rekreacyjnym, zadecydowano o stworzeniu zalewu nieopodal miasta, który miał stać się zbiornikiem retencyjnym i na wypadek przyboru wody mógł powstrzymać falę, nim ta dotarłaby do terenów gęsto zaludnionych. Budowę zapoczątkowano w roku 1970, pracowały tam nie tylko firmy budowlane, ale również mieszkańcy Lublina, w ramach tak zwanego "czynu społecznego", natomiast w roku 1974 uroczyście otworzył gotowy Zalew Zemborzycki w Lublinie Edward Gierek, pierwszy sekretarz PZPR. Zbiornik ma 278 hektarów powierzchni, przy średniej głębokości nie przekraczającej 3 metrów, dziś działają tam ośrodki wypoczynkowe: Marina, Dąbrowa, a także Słoneczny Wrotków, będący najbardziej popularnym ze względu na wybudowany tam w ostatnich latach kompleks basenów, który jest czynny w miesiącach letnich i w tym czasie jest dosłownie oblegany przez amatorów pływania. Kolejnym bardzo dobrym punktem nad Zalewem jest wypożyczalnia sprzętu sportowego, mająca do dyspozycji wypoczywających między innymi łódki wiosłowe, kajaki, czy rowery wodne. Dla osób chcących zostać tam dłużej, niż tylko jeden dzień, funkcjonują różne noclegi, dzięki czemu można spędzić więcej czasu wśród pięknej przyrody.
Wszystkie te atrakcje oczywiście znaleźć można nad wieloma jeziorami w Polsce, jednak o popularności Zalewu Zemborzyckiego stanowi przede wszystkim to, że tak wspaniałe miejsce do wypoczynku położone jest zaledwie 5 minut jazdy samochodem od centrum Lublina.